Καιρός για κλάδεμα!

Άνοιξη και η φύση ξυπνά. Η ελιά την εποχή αυτή χρειάζεται κλάδεμα.

Το κλάδεμα  είναι μια από τις σπουδαιότερες καλλιεργητικές φροντίδες για την ισορροπημένη βλάστηση και την ποιοτική καρποφορία της ελιάς.

 

Ένας ελαιώνας  χαρακτηρίζεται ως παραδοσιακός βιολογικής καλλιέργειας όταν επικρατεί αρμονία με το φυσικό περιβάλλον, χωρίς φυτοφάρμακα και συνθετικά λιπάσματα, με αδιάψευστο μάρτυρα την πλούσια βιοποικιλότητα και αυτοφυή χλωρίδα του.

Mirror Orchid Ophrys speculum 

Η διατήρηση και ανάπτυξη της φυτικής και ζωικής βιοποικιλότητας είναι παράγοντας πρωταρχικής σημασίας στο οικοσύστημα της ελιάς.

Orchid Barlia robertiana

Στους παραδοσιακούς ελαιώνες οι αποστάσεις μεταξύ των δέντρων είναι από 6 έως 8 μέτρα ή και περισσότερο, όσο μεγαλύτερες αποστάσεις έχουν τόσο περισσότερο απλώνονται τα δέντρα της ελιάς, δίνοντας  διαρκεί παραγωγή για χρόνια.

Για τη βιοκαλλιέργεια της ελιάς σημαντικοί παράγοντες είναι: Ο έλεγχος της οξύτητας και αλκαλικότητας του εδάφους, η διατήρηση ενός γόνιμου εδάφους με τη χρήση κοπριάς, η δημιουργία κατάλληλου μικροκλίματος για τα ελαιόδεντρα, η φύτευση από Ανατολή προς Δύση ώστε να έχουν καλύτερο αερισμό και μεγαλύτερη ηλιοφάνεια, οι αναβαθμίδες σε επικλινή εδάφη ώστε να συγκρατούν το νερό στους ξερικούς ελαιώνες, τα συμβατικά μέσα για την καταπολέμηση του δάκου κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας και η αποφυγή χημικών προϊόντων.

Όπου κι αν λάχω κατοικία, δεν μ´απολείπουν οι καρποί

ως τα βαθιά μου γερατειά, δεν βρίσκω στη δουλειά ντροπή

μ´ έχει ο θεός ευλογημένη, κι είμαι γεμάτη προκοπή

είμαι η ελιά η τιμημένη! 

Κωστής Παλαμάς

Ευλογημένο να 'ναι ελιά το χώμα που σε τρέφει

κι ευλογημένο το νερό που πίνεις απ' τα νέφη

κι ευλογημένος τρεις φορές αυτός που σ' έχει στείλει

για το λυχνάρι του φτωχού, για του άγιου το καντήλι. 

Ιωάννης Πολέμης

Ctenomorphodes chronus - ένα παράξενο έντομο

Αυτό το παράξενο και πρωτόγνωρο έντομο που μοιάζει με κλαδάκι δέντρου βρέθηκε μια ηλιόλουστη φθινοπωρινή μέρα στην αυλή μας στην Εύβοια, προκαλώντας την περιέργεια και το ενδιαφέρον μας.

Ανήκει στη τάξη εντόμων Phasmatodea ή Phasmatoptera. Η ονομασία προέρχεται από την ελληνική λέξη φάσμα phasma, που σημαίνει μια οπτασία ή φάντασμα και αναφέρεται στο εξαιρετικό καμουφλάζ αυτού του είδους.

Το συγκεκριμένο έντομο μιμείται το περιβάλλον τόσο αριστοτεχνικά που είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Τεντώνει τα δύο μπροστινά του πόδια για να δείχνει πιο μακρύ και κινείται επί τόπου σαν να το κουνάει ο αέρας, ενώ η μορφολογία του και το καφετί χρώμα το κάνει αόρατο ανάμεσα στα κλαδιά των δέντρων… η τέλεια παραλλαγή !

Τα έντομα-κλαδιά (stick insect) τρέφονται με φυτά, φτάνουν σε μήκος 18 εκατοστών και έχουν κρυφά φτερά που όταν τα ανοίγουν γίνονται θεαματικά όμορφα. Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά και γεννούν τα αυγά τους χωρίς την μεσολάβηση αρσενικού...

Ποικιλία από τέτοια έντομα φαντάσματα μπορεί να βρεθεί σε όλο τον κόσμο σε θερμές ζώνες, τροπικές και υποτροπικές περιοχές, στην Ευρώπη στη Νοτιοανατολική Ασία, στην Αμερική, στον Καναδά και στην Αυστραλία.

Είναι κυρίως νυκτόβια πλάσματα, που περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας κρυμμένα ανάμεσα στα φύλλα και ακίνητα σαν να είναι νεκρά για να προφυλαχθούν από τα πουλιά.

Η φύση είναι απρόσμενα συναρπαστική και ατελεύτητα υπέροχη!

Αμπέλι μου πλατύφυλλο

 Αμπέλι μου πλατύφυλλο(Δημοτικό τραγούδι)  https://www.youtube.com/watch?v=SnEfFbL9bnM

 Αμπέλι μου πλατύφυλλο και κοντοκλαδεμένο,

δέσε σταφύλια κόκκινα, να μπω να σε τρυγήσω

να κάμω αθάνατο κρασί, μοσχοβολιά γεμάτο.

Μες στα κατώγεια τα βαθιά σα μόσχο να το κρύψω,

να το φυλάξω ολάκερες χρονιές, ακέριους μήνες,

ώσπου να ’ρθει μια άνοιξη, να ’ρθει ένα καλοκαίρι

να γύρει από την μακρινή την ξενιτιά ο καλός μου.

Να κατέβω μες στην αυλή να πιάσω τ’ άλογο μου

Να το φιλήσω αγκαλιαστά στα μάτια και το στόμα

Να το κεράσω, αμπέλι μου, τ’ αθάνατο κρασί σου,

της ξενιτιάς τα βάσανα να παν’ να τα ξεχάσει…

Αμπέλι μου πλατύφυλλο και κοντοκλαδεμένο,

Για δεν ανθείς, για δεν καρπείς, σταφύλια για δεν κάνεις;

Εχάλασες, παλιάμπελο, κι εγώ θα σε πουλήσω.

-Μη με πουλάς αφέντη μου, και μη με κάνεις γρόσια,

μον’ βάλε νιους και σκάψε με, γέρους και κλάδεψέ με,

βάλε κορίτσια ανύπαντρα να με κορφολογήσουν.

Σχοίνος

Λήψη φωτογραφίας 2011 Κεντρική Εύβοια 

Γαιδουράγκαθο - Silybum marianum

Το γαϊδουράγκαθο  είναι ένα αγκαθωτό φυτό ύψους έως 1,5 μέτρο και ανήκει στην οικογένεια Asteraceae. Ανθίζει συνήθως από τον Ιούλιο μέχρι τον Αύγουστο και απαντάται κυρίως στην περιοχή της Μεσογείου και στην νοτιοδυτική Ευρώπη.

Στη Γερμανία είναι προστατευόμενο είδος και καλλιεργείται για ιατρικούς σκοπούς κυρίως στην βόρεια Αφρική και στη νότια Αμερική. Στη χώρα μας είναι ένα κοινό φυτό και απαντάται σε άγονα ή καλλιεργούμενα εδάφη με χαμηλό υψόμετρο.

Είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τη θεραπευτική του δράση, σε ηπατικές παθήσεις, σε παθήσεις της χολής, σε δαγκώματα φιδιών, σε τσιμπήματα εντόμων, σε δηλητηρίαση από δηλητηριώδη μανιτάρια.

Ο Θεόφραστος τον 4ο αιώνας π.Χ  αναφέρει το φυτό με το όνομα «Πτέρνιξ»,  ενώ ο Διοσκουρίδης το αναφέρει στο σύγγραμμα του «Περί Ύλης Ιατρικής» καθώς και ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος έγραψε ότι η ανάμιξη του χυμού του φυτού με μέλι είναι ευεργετική για τη χολή. Κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα η χρήση του  αναφέρεται συστηματικά σε όλες τις σημαντικές ιατρικές αναφορές βοτάνων.

Σήμερα είναι το πιο μελετημένο φυτό για τη θεραπεία ηπατοπαθειών με πάνω από 450 δημοσιεύσεις.